PieterAnnet.reismee.nl

Dag 12-13-14-15

Zaterdag 13 juni.

Een update van de laatste dagen. We ontmoeten allemaal aardige mensen onderweg. Bij ons vertrek vroeg in de ochtend, het is 06.00 uur, en de bakker is zijn winkel aan het vullen en biedt ons de mogelijkheid om een brood te kopen. Iets om het brood te beleggen hebben we niet en de eerst volgende winkel is 20 km verder. Dus leven op water en brood. Het is warm en we raken snel vermoeid. Als we in de schaduw tegen een muur van een schuur even gaan zitten om te rusten, zwaaien de luiken van het tegenover liggende huis open en een oudere dame hangt uit het raam en begroet ons. Om een gesprek te beginnen vraagt pieter of er een winkel in de buurt is hoewel we weten dat dat niet zo is. Maar het werpt wel zijn vruchten af want ze draait zich om en even later komt ze terug met een zakje kersen uit eigen tuin. We danken heel hartelijk en al etend en pitten spugend lopen we verder. Na een km of 5 stoppen we en leggen ons te rusten in het gras in de schaduw van een boom. Hier blijven we een half uurtje liggen om weer nieuwe energie op te doen. Als de rugzakken weer zijn omgedaan en we 10 meter hebben gelopen zien we dat we in de tuin van een Gite hebben gelegen. De eigenaresse roept ons en vraagt of we koffie of iets fris lusten. Nou dat slaan we niet af ondanks dat we net gepauzeerd hebben. Er zijn ook twee vrouwelijke pelgrims aanwezig uit Nijmegen. Ze zijn half maart vertrokken vanaf Maastricht en gaan naar Santiago de Compostella. Een man uit Nederland zit er tuinbonen schoon te maken. Hij heeft vorig jaar de Camino gelopen en is niet meer teruggegaan naar Nederland maar blijven steken in de Dordogne.
Ik las een berichtje van Marion dat Nico op 10 juni in Pondaurat was. Wij waren daar op 9 juni waar we zo verwend waren met al dat voedsel. Ik denk dat Nico daar ook heeft gelogeerd. We zitten nu dus voor Nico. Hopelijk treffen we hem nog.
De Gironde hebben we inmiddels achter ons gelaten en wandelen door Les Landes. Hier is het wat vlakker en dat loopt wel fijn zeker met die pijnlijke voeten van me die maar niet willen herstellen. We wandelen 12 km over een oude spoorbaan, chemin de fer vieille. Na een kleine afbuiging waarbij we de snelweg moeten oversteken vervolgt de route over de chemin de fer, weer een rechte lijn. We treffen Patricia, de zingende pelgrim, die de rest van de route met ons meeloopt. Ze is van Franse origine en kunnen onze franse taal flink testen.
En dan breekt de zaterdagochtend aan. We hebben een tocht van ongeveer 28 a 30 km voor de boeg. Patricia heeft mijn blaren geprikt en met een draadje een soort hechting erin gemaakt zodat er geen infectie kan optreden. Maar ik vrees dat dat al gebeurd is.
Met een paar paracetamol op en een rustige tred, beginnen we aan onze tocht samen met Patricia. Maar na een uur lopen merk ik nog altijd geen verlichting. Na overleg besluiten we om tot Mont de Marsant te lopen en dan te stoppen. Een rustdag inlassen heeft denk ik geen zin omdat mijn voeten dan nog niet hersteld zullen zijn. Met een rustdag bereiken we Saint Jean Pied de Port ook niet meer. Omdat we nu in een grote stad zijn met een station kunnen we makkelijk gaan reizen terug naar Nederland. Ook gezien de ontwikkelingen thuis lijkt ons dit een goed plan.
Dit was dus voor dit jaar de laatste blog. Hopelijk hebben jullie ervan genoten. Wij hebben weer prachtige wandeldagen gehad en gaan vol vertrouwen volgend jaar weer onze tocht vervolgen waarbij we dan de Spaanse grens overgaan.
Groet Pieter en Annet

Reacties

Reacties

Hans en Riet

Beste Pieter en Annet,
Hebben zojuist het verslag van "dag 12-13-14" geopend. Neem aan dat dit "uitgebreide" verslag door Pieter is geschreven!!
Perfect dat z'n voet geen belemmering is de tocht af te ronden blijkt hij toch een bikkel te zijn. Geniet er samen van. gegr.Hans en Riet

j verhallen

fijn om te lezen dat goed gaat met jullie
ik zou zeggen ga zo door
en veel sterkte

0
zeggen ga zo doo

willemien en willy

Mooie verslagen iedere keer en ook erg mooie foto's.
Jullie tocht naar Santiago vordert al goed. Volgend jaar de grens over... Super!
Rust nu maar goed uit en dat de blaren spoedig mogen helen.
Groetjes

Peter en Els

Hoi Annet en Pieter,

Jammer dat het met de voeten niet mee zit .....volgend jaar vast beter en dan de Spaanse grens over ! Veel succes met de thuisreis .
Hartelijke groeten :)

ilse

Hoi,
Klinkt als een heel avontuur! Leuke verhalen en goede terugreis.
Succes met de pijntjes en blaartjes.
Groet ilse

Elly

Erg genoten van jullie verhalen en avontuur, jammer het het zo moet eindigen. Annet heel veel sterkte met de genezing van je voeten en volgend jaar nieuwe kansen.
???

Gerrie en Ton

Wat jammer Annet, dat je vanwege je voeten de voettocht moet onderbreken! Volgend jaar zorgen dat je voeten gehard zijn! Heb je toch weer iets om naar uit te kijken.>groetjes rust maar uit in de rein!

Linda

Nu nog lekker een weekje vakantie thuis, da's ook wat waard. Maar jammer dat jullie het voorgenomen eindpunt niet hebben gehaald :(

Netty Zwaans

Jammer het avontuur van nu is voorbij maar zeker niet vergeten, veel gezien gelopen en gegeten en genoten natuurlijk. petje af, goede terugreis; volgende week zet ik graag een kopje koffie als je komt....

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!